CHP Mansur Yavaş’ı Aday Gösterir mi?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Cumhurbaşkanlığı seçimleri yaklaştıkça, muhalefet cephesinde adaylık tartışmaları yeniden alevleniyor. Bu tartışmaların merkezinde ise yine iki isim var: Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş. Ancak bu kez durum daha karmaşık, daha çetrefilli.

Her ne kadar CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve partililer, ısrarla “Cumhurbaşkanı adayımız Ekrem İmamoğlu” açıklamaları yapsalar da, İmamoğlu’nun karşı karşıya olduğu “diploma iptali” gibi hukuki süreçler nedeniyle adaylığı oldukça tartışmalı bir zemine oturmuş durumda. CHP tabanını diri tutmak amacıyla İmamoğlu’nun ismini öne çıkarmaya çalışan Özgür Özel’in, bu hukuki risklerin fazlasıyla farkında olduğu anlaşılıyor.

Bunun en somut örneği, son günlerde Mansur Yavaş’ın adının yeniden kamuoyunda dolaşıma sokulması. Yavaş’ın, yapılan anketlerde Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın önünde çıkması, bu stratejinin bir parçası. Örneğin son anketlere göre, Erdoğan yüzde 45,4 oy alırken, Mansur Yavaş’ı tercih edenlerin oranı yüzde 54,5’e kadar çıkmış durumda. Bu veriler, seçmen eğilimlerinin CHP yönetiminden çok daha önce Yavaş’ın potansiyelini fark ettiğini gösteriyor.

Anımsayalım… Geçtiğimiz Cumhurbaşkanlığı seçiminden önce de, Mansur Yavaş’ın hem Kemal Kılıçdaroğlu’ndan hem de Ekrem İmamoğlu’ndan daha fazla oya ulaşabileceği sıkça dile getirilmişti. Bu görüşün temel dayanağı ise Mansur Yavaş’ın geniş bir yelpazeye hitap eden siyasi duruşuydu. Milliyetçi kökenleri, MHP seçmeninden gelen sıcak bakışı, Türk milliyetçiliğinin farklı tonlarına olan mesafesi ve aynı zamanda liberal-demokrat çevrelerden aldığı onay, onu “ortak aday” için ideal bir profil haline getiriyordu.

Ancak sorulması gereken asıl soru şu: CHP, Mansur Yavaş’ı gerçekten aday gösterir mi?

Cevap ne yazık ki çok net: Pek mümkün değil.

Çünkü ortada sadece bir siyasi strateji meselesi değil, aynı zamanda ciddi bir “doku uyuşmazlığı” var. Mansur Yavaş ile CHP yönetimi arasındaki ideolojik, kültürel ve politik farklar uzun süredir gün yüzünde. Özellikle DEM Parti ile yapılan “kent uzlaşısı”na Yavaş’ın mesafeli duruşu, CHP’nin tabanını oluşturan kesimlerle arasında bir duvar ördü. Daha da önemlisi, son günlerde Bahçeli’nin çağrısıyla başlatılan ve CHP yönetiminin destek verdiği “Terörsüz Türkiye” sürecine Mansur Yavaş’ın açıkça karşı çıkması, bu uyumsuzluğun geldiği noktayı gözler önüne serdi. Ekrem İmamoğlu’nun aynı sürece destek vermesi ise iki başkan arasındaki farkı bir kez daha ortaya koydu.

Bu noktada bir başka ihtimal daha belirmeye başlıyor: Özgür Özel’in, adaylık sürecinde Mansur Yavaş’ı veya başka bir ismi değil, kendini öne çıkaracağı iddiası.

Bu iddia, CHP içinde ikinci bir Kemal Kılıçdaroğlu vakası yaşanacağına dair güçlü sinyaller içeriyor. Parti içi dengeleri gözeterek hareket eden Özel’in, İmamoğlu’nun önü kesildiğinde “aday benim” diyerek inisiyatif alması ve tabanı buna ikna etmeye çalışması sürpriz olmayacaktır. Ancak böylesi bir hamle, 2023 seçiminde yaşanan ağır travmanın bir tekrarını beraberinde getirebilir.

Sonuç olarak: Evet, Mansur Yavaş anketlerde birinci olabilir. Evet, seçmenin büyük bir kısmı onu Erdoğan karşısında daha şanslı görmektedir. Ancak siyasetin matematiği ile partilerin iç dengeleri her zaman örtüşmüyor. Mansur Yavaş, belki de CHP dışı bir büyük ittifakın ortak adayı olabilir ama mevcut CHP yapısı ve liderliği ile cumhurbaşkanlığı yolculuğuna çıkması pek olası görünmüyor.

Belki de asıl sorun, Türkiye’nin hâlâ en güçlü adayı kimin olduğu konusunda değil, en doğru adayı seçip seçemeyeceği konusunda yaşadığı tereddüttür.

**

Mevlüt Abinin Not Defteri
Başlık: Adana’da Yaşayanın Siyaset Şansı Yok mu?

Bakın dostlar, artık bu işin kuralı kesinleşti:
Siyasete atılmak mı istiyorsun? O zaman önce Adana’ya uğrayacaksın, Çukurova’yı adımlayacaksın.
Bunu ben demiyorum, siyasetçiler diyor.
Hafta sonu kim varsa buradaydı! MHP’liler spor salonundaydı, Anahtarcılar Odası kültür merkezindeydi, Ümit Özdağ ise Çukurova’yı adeta GPS’siz gezdi; sokak sokak, mahalle mahalle…

Anladım ki bu işin raconu şu:
Kim Adana’ya uğramadan siyaset yaparsa, eksik kalır.
Çünkü Adana ve Çukurova, siyasetçinin toplumda karşılık bulup bulamayacağının turnusol kâğıdı olmuş.
Buradan geçen ya rengini belli ediyor ya da çaktırmadan ağzının payını alıp dönüyor.

Ama şimdi gelelim asıl meseleye…

Ben de siyasete atılmaya niyetlendim. Dedim ki, madem herkes buraya geliyor, ben zaten buradayım, neden şansımı denemeyeyim?

Sonra durdum, düşündüm…
Eyvah!
Benim en büyük avantajım, meğer en büyük dezavantajım olmuş!

Çünkü ben zaten Adana’da yaşıyorum.
Çukurova’yı geziyorum ama öyle “protokol eşliğinde” değil, bakkala giderken, tantuni yerken, belediye otobüsünde.
Yani kimse beni ceket ilikleyerek karşılamıyor, “Hoş geldin Mevlüt Abi” deyip basın açıklaması düzenlemiyor.
Üstelik ne özel minibüsüm var, ne arkamdan gezen parti rozetli kalabalık…

Düşünsenize, ben mahallede yıllardır görülen adamım.
Millet bana “Bu bizden, neyin siyaseti?” der geçer.
Oysa dışarıdan gelen biri olsam, havaalanında karşılanır, kebapçıda fotoğraf verilir, “Vizyon sahibi siyasetçi geldi” manşetleri atılır.

Yani işin özü şu:
Siyasetçilerin Adana’ya gelmesi şart, ama Adana’da yaşayan biri olarak siyasete girmek — çıkmaz sokak gibi!

O yüzden şimdi kara kara düşünüyorum:
Acaba bir süreliğine başka şehre mi taşınsam?
Mesela İstanbul’da 6 ay takılayım, sonra dönüşte “Adana’ya gönül verdim” temalı bir siyasi kampanya mı yapsam?

Hem özlemiş gibi görünürüm, hem de gelir gelmez kebap yer, yanına da ‘milletle buluşma’ fotoğrafı koyarım.
Belki işe yarar ha, ne dersiniz?

Ama yok, ben yine de burada kalayım…
Bari Adana’dan gelip siyaset yapanlara rehber olayım.
“Bak kardeşim, buraya geldin ama bu sokakta Adanalı’nın nabzı şöyle atar, bu kebapçıda yanlış sipariş verirsen bir daha oy alamazsın” diye yol göstereyim.

Herkesin bir rolü var.
Kimisi miting yapar, kimisi koltuk kapar…
Ben de mıknatısın manyetik alan sorumlusuyum.
Az mı?